Hij leve lang en gelukkig

Ver weg van volk en vaderland dringt de omvang van de Thomas Dekker-saga amper door, alhoewel de mailtjes binnenstromen en de telefoon rinkelt de hele dag. Vooral veel media, heel veel media. Waar is hij, heb je hem gesproken, heeft 'ie iets gezegd, kun je een exclusief interview regelen?

Ik kreeg vanochtend ook een mailtje van een vriendin, allesbehalve een wielerliefhebster. Ze kent Thomas niet, maar weet dat hij net zoals ik in Lucca woont. Ze schreef: 'Zielig voor Thomas, vind ik. Ik snap dat 'ie het allemaal zelf gedaan heeft, maar zo'n jong ventje zit nu toch maar helemaal alleen. Het is vast niet alleen zijn schuld he? En ze doen het toch allemaal? Beetje huichelachtig om dan weer een zondebok te zoeken. Iedereen heeft het nu over een over het paard getild ventje met zijn Porsche. Alsof niet iedereen op die leeftijd een beetje "op hol" zou gaan met zo'n zak geld! Ik verafschuw Nederlanders soms, vooral als ik op Telegraaf.nl al die commentaren lees. ZOOOO pedant... Ik zou tegen Thomas zeggen: gewoon toegeven en daarna terug naar Noord-Holland. Lekker opnieuw beginnen, zonder fiets'.

Dat laatste is makkelijker gezegd dan gedaan, vooral een jongen die houdt van het flamboyante leven, maar het klopt dat Dekker's mogelijke overtreding van de dopingwet een lang en gelukkig leven zonder fiets niet in de weg hoeft te staan. Ik vond de mail hoe dan ook verhelderend werken, zoals het ook verhelderend werkte dat het straalwagentje van de Italiaanse satellietzender Sky24 op een pleintje hier in Lucca, niet bleek te zijn uitgerukt in verband met het nieuws rond Thomas Dekker, maar om de laatste updates de lucht in te sturen over de ramp met de ontplofte gastrein in Viareggio. Een halve woonwijk werd in de badplaats door de gasexplosie de lucht ingeblazen en 18 mensen lieten inmiddels het leven. Ik wil de boel niet bagatelliseren, maar het plaatst één en ander wel in perspectief.