Fluim van Fenicottero

Zlatan Ibrahimovic kan voetballen dat het een lieve lust is. Hij laat het alleen veel te weinig zien. Fenicottero, zo werd de Zweed door de tifosi van Juventus liefkozend genoemd. Flamingo. Omdat hij met dat lange slungelige lijf zo gracieus kon dribbelen. Op hoge snelheid, slalomend langs lompe verdedigers. Hakballetje hier, schijnbeweging daar, kappen en draaien, nog eens kappen en draaien en dan vaak hoog overschieten in plaats van scoren. Maar ach, wat zou het? De fans hadden weer genoten. Voor Zlatan ging je naar Delle Alpi en voor het scoren van doelpunten waren er altijd nog Trezeguet of Del Piero. Die schoten ze er wél in. Tot zover het goede nieuws. Want Ibrahimovic heeft ook een donkere kant. Zit het even tegen, dan hoekt, haakt, kegelt of 'kopstoot' il Fenicottero zomaar een paar tegenstanders en zelfs ploeggenoten omver. Dan komt de guerillastrijder, de sluipschutter in hem naar boven. Dan is het alsof de hele wereld tegen hem is. Dan is voetbal oorlog. Kunnen ze in Amsterdam, in Turijn en nu dus ook in Milaan over meepraten. Afgelopen zondag toonde Ibrahimovic weer eens zijn sinistere kant. De Zweed wist voor zijn nieuwe club Inter dit seizoen pas een maal te scoren en tegen Catania wilde de bal er opnieuw niet in. Verdediger Sottil van Catania begon te zuigen: 'Wat doe je nou, man?', 'Je kan er niks van', 'Ga terug naar de kleuterschool', 'Lelijkerd!', 'Cornuto'. Wat opgestoken middenvingers tussen de bedrijven door. Je hoeft een Sicliaan niet uit te leggen wat provocatie is. En het korte lontje van Ibrahimovic kennen ze inmiddels allemaal. De frustratie, de woede, de boosheid borrelde op vanuit zijn onderbuik. Giftige blik in de ogen, kortsluiting in de bovenkamer. Hoezo tot tien tellen? Hij zou die Sottil leren. Ibrahimovic deed een paar stappen vooruit, inhaleerde eens diep, trok zijn krommende neus omhoog, rochelde, flats, en mikte een glibberige kwat bij Sottil op de rug. Veegde zijn mond af en draaide zich om. Dat zou ze leren, Sottil en al die anderen. Ik moest aan Frenk Rijkaard denken die tijdens de WK van 1990 in hetzelfde stadion bij Rudi Völler in zijn hals kwatte, maar dat was toch anders. Of tenminste, in het geval van Rijkaard sprak men van een incident. Omdat Frenkie normaal zo'n goede jongen was. Van Ibrahimovic zijn we ellebogen, kopstoten en fluimen bijna wekelijks gewend. 'Het is een klein kind', zei Pietro Lo Monaco, bestuurslid van Catania, deze week in de Gazzetta. 'Ik zou hem niet eens straffen met een schorsing. Als ik de bond was, zou ik hem voor twee weken naar Sicilie sturen om hem te laten inzien hoe het leven hier is. Hij is alleen maar een provocateur, iemand die amper over waarden en normen beschikt. Het is duidelijk dat hij niet begrijpt dat kinderen op straat voetballen in zijn shirt. Het geld dat hij verdient heeft hem blind gemaakt, hij is iedere vorm van realiteitszin kwijt. Ik zou hem hier in Sicilie twee weken lang laten schoffelen op het land, om hem dat besef weer bij te brengen'. Goed plan, maar voorlopig even niet. De fluim werd Fenicottero dit keer niet fataal. Niente prova tivu, geen vervolging op basis van televisiebeelden. Omdat het de scheidsrechter was ontgaan, Sottil niets had gevoeld en Ibrahimovic volgens Inter op de grond mikte. Mazzel, maar wordt vast vervolgd.