Juve wil Huntelaar

Klaas-Jan Huntelaar zit deze week om de tafel met vertegenwoordigers van Juventus om een mogelijke overgang naar Turijn te bespreken. Dat meldde vandaag de Italiaanse sportkrant La Gazzetta dello Sport. Een afvaardiging van de Oude Dame bezocht dit weekend het duel van Ajax tegen Willem II om de Ajacied aan het werk te zien. Dat gebeurde ook eerder dit seizoen. Juventus volgt Huntelaar al langere tijd. De club bianconero is op zoek naar een opvolger voor David Trezeguet nu de Fransman intern zijn vertrek bekend heeft gemaakt. Ajax zou twintig miljoen euro vragen voor de international. Juve werd vorig seizoen teruggezet naar de Serie B vanwege betrokkenheid bij een omvangrijk fraudeschandaal. Juventus bezet met nog zeven duels te spelen de eerste plaats op de ranglijst en heeft goede vooruitzichten op promotie naar de Serie A. Het wil zich op tijd versterken. Ook aanvaller Rolando Bianchi van Reggina wordt in verband gebracht met de club uit Turijn.

Van der Vaartjes naar Florence?

Ik zie het al helemaal voor me; Sylvie shoppend in de chique Via Tornabuoni en Via della Spada. Met zoon Damian in de Bugaboo langs de etalages van Gucci, Prada, Armani, Versace, Dior, Dolce & Gabbana en Ferragamo paraderend, terwijl manlief Rafaël op het trainingscomplex van Coverciano naar de voetballessen van Cesare Prandelli luistert. 'Florence, het is weer eens wat anders dan Hamburg', zei de gelukkige oud-inwoonster van de stad. Als ik de La Nazione van gisteren moet geloven is AC Fiorentina serieus geïnteresseerd in de overname van de oud-Ajacied. Nu Luca Toni volgend seizoen zo goed als zeker in het rood van Bayern München speelt, is i Viola driftig op zoek naar een type Van der Vaart om Toni's opvolger Giampaolo Pazzini van bruikbare ballen te voorzien. Steekpassje hier, hakballetje daar, lobje zus, voorzet zo, Pazzini alleen voor de keeper! Laat dat maar aan Van der Vaart over. Moet ook sportief directeur Corvino hebben gedacht die nog net geen officieel bod uitbracht op de international, maar al wel voorzichtig informeerde naar de beschikbaarheid van de Nederlander. Geen idee wat het antwoord van HSV was, maar ik zou het wel weten als ik Rafaël, Sylvie en Damian was. Stralende zonneschijn in plaats van regen, de David in plaats van de haven, pasta in plaats van bockworst. En ach, nu Sylvie de cover van de Duitse Otto heeft veroverd, lijkt het me tijd voor de Italiaanse Vogue?

Basso dan toch het haasje?

De dopingzaak rond Ivan Basso nadert zijn ontknoping. De openbaar aanklager van het anti-dopingtribunaal van het Italiaanse Olympisch Comité (CONI), Ettore Torri (76), heeft zeven zakken bloed uit het archief van Eufemiano Fuentes in zijn bezit die onder andere als bewijs moeten dienen voor Basso’s betrokkenheid bij het schandaal rond de Spaanse dopingarts. Dat meldde gisteren de Italiaanse sportkrant La Gazzetta dello Sport.

Bij een gebrek aan bewijsmateriaal werd de zaak tegen Basso vorig jaar oktober geseponeerd, waarna de voormalig CSC-renner een nieuw contract tekende bij het Amerikaanse Discovery Channel. In de maanden daarna zette Torri zijn onderzoek echter voort. De geboren Romein, zelf een verwoed wielerfan én cyclo-amateur, is sinds oktober vorig jaar hoofd van het Italiaanse anti-dopingtribunaal. Daarvoor was hij jarenlang openbaar aanklager voor het parket in Rome. Hij kan bogen op een imposant netwerk aan internationale contacten, onder andere via Interpol. Dankzij de medewerking van Torri’s ‘vrienden’ van de Spaanse magistratuur beschikt het CONI op dit moment over zakken geprepareerd bloed uit de diepvriezers van Fuentes, bestemd voor meerdere Italiaanse coureurs. Ook het bloed van ‘Birillo’ ligt in Rome. De naam van Basso’s hond zou door Fuentes als codenaam zijn gebruikt, alhoewel de renner zelf altijd heeft verklaard dat zijn trouwe viervoeter naar de naam Tarello luistert. ‘Als wielerliefhebber huilt mijn hart, maar in de strijd tegen doping moet de waarheid achterhaald. Het is spijtig dat van alle verdachten de wielrenners het strengst aangepakt worden terwijl veel Spaanse atleten mogelijk onbestraft blijven. Er is helaas geen weg meer terug’, aldus Torri tegenover de Gazzetta.

Er werd door de onderzoeksrechter en zijn collega Franco Cosenza overigens nog meer bewijsmateriaal verzameld. Zo werd er ook een reeks sms’jes onderschept die Ivan Basso vorig jaar na afloop van de door hem gewonnen Giro d’Italia naar Fuentes zou hebben gestuurd. Basso heeft enige vorm van contact met Fuentes altijd ontkend. De verdachte renner moet zich op 2 mei verantwoorden voor het sporttribunaal. Hem is ook om het aftsaan van erfelijk materiaal gevraagd. In de strijd tegen doping stelt de UCI medewerking aan DNA-tests sinds dit najaar verplicht. Alle ploegen uit de ProTour zijn daarmee akkoord gegaan. In die zin rest Basso niets anders dan medewerking. Torri: ‘Ik hoop dat hij instemt, maar als hij weigert zetten we het proces hoe dan ook voort. Een DNA-test is zeker bruikbaar, maar niet doorslaggevend. We hebben genoeg ander bewijsmateriaal verzameld om een conclusie te kunnen trekken’.

Basso’s ploeg Discovery Channel heeft de coureur lopende het onderzoek op non-actief gesteld. Als Basso’s schuld bewezen wordt, hangt hem een schorsing van twee jaar boven het hoofd. Zijn deelname aan de Giro d’Italia, die op 12 mei in Sardinië van start gaat, staat op losse schroeven. ‘Ons rest niets anders dan de uitslag van het onderzoek af te wachten. Als het CONI de zaak tegen Basso heropent wil dat zeggen dat daarvoor nieuw bewijsmateriaal bestaat. Voor Basso is dit een enorme mentale klap. Mocht hij toch aan de start verschijnen, zal het lastig genoeg worden daarvan te herstellen’, aldus Angelo Zomegnan, sportief directeur van de roze ronde.

De renner zelf zit ondertussen gedesillusionneerd thuis, aldus zijn advocaat. ‘Hij was niet in staat om te trainen. Ik heb Basso nog nooit zo zien lijden’, aldus Massimo Martelli. De pleitbezorger zegt niet te geloven dat zakken bloed uit het archief van Fuentes zich in Rome bevinden. ‘Die liggen volgens de Spaanse rechter Antonio Serrano namelijk in Barcelona. Die heeft dat onlangs nog bevestigd. Van nieuw bewijsmateriaal kan geen sprake zijn. Het heeft ons daarom verbaasd dat de zaak is heropend’. Hoe dan ook zal de raadsman zich op 2 mei samen Basso in Rome melden. Ook voor het ondergaan van een DNA-test. Martelli: ‘Daartoe heeft Basso zich in het contract met Discovery Channel namelijk verplicht’. De uitslag van het onderzoek wordt volgens Ettore Torri nog voor de start van de Giro d’Italia verwacht.

Il Re di Fiandre

Ik hing van de week met Fiorenzo Magni aan de telefoon in verband met een voorbeschouwing op de Ronde van Vlaanderen, een verhaal dat later deze week in het Algemeen Dagblad verschijnt. 86 jaar oud inmiddels vertelde de wielerheld met plezier over de drie opeenvolgende Rondes die hij tussen 1949 en 1951 op zijn naam schreef. In het geheugen vielen nog geen gaten. De Toscanaccio lepelde de ene na de andere kleurrijke anecdote op. Over ene De Bets of De Biets, een Belgische Zesdaagse-renner en diens vrouw die hem onderdak boden in een tamelijk armetierig pension in Gent. Maar ach, wat zou het? En goh, wat waren die mensen vriendelijk en gastvrij geweest, zei Magni. Dat gold ook voor een macanicien die hem tijdens de koers bijstond. Die houten wielen met dikke tubes onder zijn fiets sleutelde en een stijver stuurtje op het frame schroefde. Zonder die man had Magni de koers nooit gewonnen. Hij stak hem tijdens de bevoorrading twee bidonnen met warme thee in handen. 'Ineens zag ik hem staan, hij stond te zwaaien met die boracce. Dat vergeet ik nooit meer'. Had Magni de naam van de mecanicien nog maar paraat. Hij zou de beste man zó graag nog eens willen ontmoeten. Over de pavé's gesproken. 'Brutto!!!', tetterde Magni aan de andere kant van de lijn. 'Dat ze ons dáár overheen wilden sturen...'. Hij lachtte. 'Ik had in mijn leven nog nooit een pavé gezien. Dat soort klinkerweggetjes bestaan in Italië helemaal niet'.

Mooie man, Magni. Daar kwam ik vorig jaar al achter toen ik samen met Jean Nelissen bij de oud-renner op bezoek ging in Monza, in verband met een filmpje voor de Avondetappe van de NOS. Magni leidde ons rond door de showroom van zijn Opel-garage, showde trots zijn collectie oldtimers en sprak vol vuur over zijn wielercarriere. Ja, hij kon afdalen als de beste. Als een baksteen raasde Magni gewoonlijk naar beneden. Als een dolleman. Daar had Wim van Est alles van af geweten, zei Magni: 'Die probeerde tijdens de afdaling van de Aubisque in mijn spoor te blijven, met de duikelpartij in het ravijn tot gevolg...'. Een schaterlach. 'O Dio, is van Est dood? Poverino. Daar kon je mee lachen, met Van Est, nou!' Nee, hij had het niet erg gevonden dat hij in Italië ook wel 'il terzo uomo' (de derde man) werd genoemd omdat Magni in de rangschikking nu eenmaal ná Coppi en Bartali kwam. Het feit dat 'de Kale' ondanks de aanwezigheid van de twee grootste kampioenen die het Italiaanse wielrenner ooit heeft voortbracht, tóch grote koersen wist te winnen (zoals de Giro d'Italia in 1948, 1951 en 1955) zei wat hem betreft veel meer. Jean en ik knikten instemmend naar de man achter het bureau, die in zijn Italiaanse maatkostuum een verpletterende indruk maakte. Hoe kon je het daar mee oneens zijn? Bovendien: hier zat verdomme niet zomaar de eerste de beste. Ok, Magni was geen campionissimo zoals Coppi maar dan toch zeker ook een kampioen, een wielerheld.

Niet dat er in Italië altijd zo eenduidig over Magni gedacht werd. Hij werd vaak afgeschilderd als een geldwolf omdat hij als eerste renner een privé-sponsor (Nivea) introduceerde in het peloton. Over Magni werd gefluisterd dat hij een zwarthemd, een fascist was. Hij zou tijdens de Tweede Wereldoorlog Partizanen en andere politieke tegenstanders hebben verraden om het Il Duce te doen behagen. Er werd nimmer wat bewezen, maar zijn naam raakte hoe dan ook bezoedeld. Het volk koos ondertussen liever de kant van Coppi en Bartali, twee wielerheiligen. Dat ook Magni anno 2007 wordt gekoesterd als een absolute held heeft te maken met zijn optreden tijdens de Giro d'Italia van 1956. Magni vocht dat jaar verbeten duels uit met de Luxemburgse kleimgeit Charly Gaul, met als inzet de roze trui. Helaas sloeg het noodlot toe tijdens een van de laatste etappes. Richting Bologna kieperde Magni van de fiets en brak zijn sleutelbeen. De renner weigerde uit de koers te stappen. Kwestie van doorbijten. In letterlijke zin. Doorbijten op een lintje dat Magni's mecanieker Alberto Masi de volgende ochtend aan het stuur van diens fiets had gemonteerd. Door tijdens de slotetappe het lint stevig aan te halen met het gebit, kon Magni tóch druk houden op het stuur tijdens afdalingen en beklimmingen en op die manier stelde hij zowaar de tweede plek veilig in eindklassement. Het roze ging in Milaan naar Charly Gaul, maar de bloemen en de bewondering waren voor Fiorenzo Magni. Die veroverde die dag veel meer dan alleen het zilver. Magni veroverde met zijn heldhaftige optreden eindelijk de harten van de Italiaanse fans.

In Belgie had Magni zich al veel eerder onsterfelijk gemaakt. De Italiaan was vanaf 1949 drie keer op een rij de sterkste tijdens Vlaanderens mooiste. Dat is wat hoor. Niet voor niets ontvangt Magni nog regelmatig brieven van Belgische fans die vragen om een foto met handtekening. Bijna zestig jaar na zijn eerste overwinning! Is dat niet incredibile? Johan Museeuw mag dan de Leeuw van Vlaanderen zijn, Fiorenzo Magni is de enige echte Re di Fiandre, de Koning van Vlaanderenland! Voorlopig dan. Want mocht Tom Boonen aanstaande zondag winnen dan moet die ere-titel voortaan gedeeld. Magni: 'Vroeger zou ik daar moeite mee hebben gehad , maar inmiddels niet meer. Ik gun het Boonen'. Il Re zit op Paaszondag in ieder geval thuis voor de buis om maar geen minuut van het wielerspektakel te hoeven missen. 'Ik heb alle afspraken afgezegd!' Zo is dat. Ik ook. Op de Hoogmis van het Belgische wielrennen! En een zalig Pasen allemaal.