Foto 1e Nederlander in de Serie A

Een paar maanden geleden schreef ik al over de eerste Nederlander in de Serie A: Francois Menno Knoote, een Hagenees van geboorte, die zijn schouders begin vorige eeuw al in het rood-zwart van AC Milan hees. Ik tikte het feitje enigzins gelukkig op de kop toen ik door een jubileumuitgave van de Gazzetta dello Sport bladerde, uitgegeven ter ere van het honderdentienjarige bestaan van de roze sportkrant. Ineens stond het er: Menno Knoote, centrocampista AC Milan, stagione 1905/1906. Ha vinto 1 scudetto. Warempel! Mooi dat er dus ver voor de tijd van Gullit, Rijkaard en Van Basten al een Olandese volante voor de rossoneri speelde die ook nog eens campione werd.

Ze schreven nog meer over Knoote. Dat het een mooi-weervoetballer was bijvoorbeeld. Daags voor de wedstrijd trok hij traditiegetrouw naar het centrum van Milaan om op de barometer in La Galleria ('s werelds eerste overdekte winkelcentrum) de weersvooruitzichten te controleren. Bij regen bleef Menno achter in de kleedkamer, dan raakte hij geen bal aan. Mocht hij tijdens een duel worden overvallen door een plensbui, dan spurtte de middenvelder halverwege zonder pardon van het veld. Snel onder de douche, aankleden en naar huis. Knoote scheen in Milaan te verblijven in verband met een carriere als opera-zanger en stelde je voor dat hij een kou op zou lopen. Het Scala ging, zeg maar, nog voor San Siro. Enfin, AC Milan maar eens gebeld om meer over de Nederlander te weten te komen maar op de persafdeling hadden ze van ene 'Knoote chi?' nog nooit gehoord en na een rondje research wist de perschef niet veel meer te melden dan: Knoote, nato il 15/2/1879 a Den Haag, centrocampista AC Milan, stagione 1905/1906. En dat wisten we al langer via de Gazzetta. Marcel Goedhart, mijn zeer gewaardeerde collega van NOS Studio Sport was zo vriendelijk om in Den Haag en contreien wat familie van de wijlen Knoote op te sporen. Die bestond zowaar, maar tot veel meer leidde de speurtocht niet. De nazaten van de centrocampista hadden helaas geen voetbalmemorabilia van Ome Menno bewaard.

Deze week Knoote's naam maar weer eens ingetikt op Google en prompt dat er wat meer hits opflikkerden en er zelfs een foto te downloaden viel van het kampioenselftal van Milan uit Menno's jaar: 1905/1906. Het onderschrift vermeldde zelfs de namen van de elf basisspelers, maar geen idee of de mannen van links naar rechts werden benoemd, van voor naar achter of andersom. Zoveel werd wel duidelijk dat Francois Menno Knoote op de foto geflankeerd wordt door Herbert Kilpin (een Engelsman uit Nottingham die tussen 1901 en 1907 zowel als stopper en als spits speelde - zie foto) en ene Umberto Malvano, die tijdens zijn carriere ook nog voor Juventus uit zou komen. Op de website van Wikipedia vond ik zowaar een biografietje én - belangrijker - een zwart-wit fotootje van Kilpin. Prachtig, met opgetrokken kousen, drollenvanger, een doorgeknoopt streepjesoverhemd én pet. Snel de elftalfoto er nog maar eens bijgepakt. Kon de speler op de middelste rij uiterst links wellicht Herbert Kilpin zijn? Twee keer een opvallend prominente snor. Het zou kunnen. En in dat geval zóu de robuuste buurman van Kilpin op de foto - staand, met de arm losjes in de zij, flinke bos haar en een opvallende zijscheiding dragend aan de rechterkant - zomaar Francois Menno Knoote kunnen zijn! Het blijft bij 'zou kunnen', want zeker weten doe ik het natuurlijk niet. Voor hetzelfde geld is Knoote de op een koorknaap gelijkende kostschoolganger op de voorste rij, een soort magere pierwurm met de scheiding juist aan de linkerkant en met Pilkin rechts naast zich. Je weet het niet, hè? Gelukkig gaat het in het leven niet altijd om de waarheid. Pastasport pretendeert geen wetenschappelijk onderzoek naar vergeten voetballers te doen en ondertussen is het wel lekker wegdromen zo. Van de eerste Nederlander in de Serie A. Nu mét gezicht. Twee zelfs!